Αργότερα αυτή την εβδομάδα, από τις 30 Σεπτεμβρίου έως τις 1 Οκτωβρίου, μια ομάδα συγκεντρώνεται στο Κέντρο Σπουδών της Advanced Management Studies της Wharton School, για να διερευνήσει εάν η παραδοσιακή ιδέα για το τι συνιστά μια εταιρεία είναι ξεπερασμένη. Στόχος τους θα είναι να συμβιβάσουν τους τρόπους με τους οποίους οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στον εικοστό πρώτο αιώνα με το μοντέλο της εταιρείας που αρχικά άρχισε να διαμορφώνεται με τα γραπτά του Αδάμ Σμιθ τον δέκατο όγδοο αιώνα.
$config[code] not foundΤο μοντέλο αυτό είδε μια εταιρεία ως κατασκευαστή και πωλητή προϊόντων. Στο ύψος της οδήγησε τις επιχειρήσεις στην κάθετη ολοκλήρωση. Μια εταιρεία προσπάθησε να κατέχει ή να ελέγχει τα πάντα από τη λήψη πρώτων υλών από τη γη μέσω της κατασκευής, διανομής και πώλησης των προϊόντων που μετατράπηκαν σε αυτά τα υλικά.
Οι σημερινές παγκόσμιες εταιρείες είναι πιο πιθανό να είναι οι διαχειριστές αλυσίδων αξίας στις οποίες πολλές διαφορετικές εταιρείες ελέγχουν ένα μέρος των υλικών και των διαδικασιών που δημιουργούν και διανέμουν προϊόντα. Αυτό δεν είναι ακριβώς είδηση για κανέναν που παρακολουθεί την επιχειρηματική σκηνή. Αλλά τα αποτελέσματα της αλλαγής μπορεί να είναι μόνο.
Για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει τον προσδιορισμό της αξίας μιας εταιρείας. Τα τούβλα και το κονίαμα, τα εργαλειομηχανές, το απόθεμα και άλλα σκληρά περιουσιακά στοιχεία έχουν ιστορικά τα μεγάλα βάρη στον ισολογισμό μιας εταιρείας. Σήμερα, ίσως η δύναμη της αλυσίδας αξίας είναι πιο σημαντική από την ακίνητη περιουσία που κατέχει μια εταιρεία.
Το Κέντρο SEI διεξάγει μια έρευνα για να δει πώς στελέχη επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο βλέπουν τον μεταβαλλόμενο ρόλο της εταιρείας. Μπορείτε να συμμετάσχετε απαντώντας σε τέσσερις ερωτήσεις.
Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι εξέρχεται από αυτές τις συζητήσεις, και άλλοι όπως αυτοί που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στο εγγύς μέλλον. Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Οι μικρότερες επιχειρήσεις είναι οι παραλήπτες πολλών ευκαιριών που επιφέρει η μετάβαση σε μια "οικονομία αλυσίδας αξίας". Με τις μεγαλύτερες εταιρείες να μην αισθάνονται πλέον την ανάγκη για κάθετη ολοκλήρωση, η ευκαιρία χτυπά για τους ευέλικτους, μικρότερους παίκτες που μπορούν να παράσχουν μέρος αυτού που χρειάζονται οι biggies.
