Το αμερικανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης αποτελείται από τρία σκέλη: την επιβολή του νόμου, τα δικαστήρια και τις διορθώσεις.Όλοι λειτουργούν εντός των ορίων του νόμου, καθώς ο όρος "ποινική δικαιοσύνη" περιγράφει τη διαδικασία και τις κυβερνητικές οργανώσεις που υπάρχουν για να υποστηρίξουν τους τοπικούς και ομοσπονδιακούς νόμους. Οι τρεις κλάδοι του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης συνεργάζονται με τους διάφορους κλάδους της κυβέρνησης για τη διαχείριση του εγκλήματος, την κατάλληλη τιμωρία των παράνομων δραστηριοτήτων και την παροχή υπηρεσιών αποκατάστασης στους παραβάτες.
$config[code] not foundΕπιβολή του νόμου
Το τμήμα επιβολής του νόμου αποτελείται από αστυνομικούς, σερίφους και ομοσπονδιακούς πράκτορες και συχνά ενεργεί ως η πρώτη επαφή μεταξύ των παραβατών και του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης. Ο ρόλος της επιβολής του νόμου είναι να διερευνήσει τα εγκλήματα και να καθορίσει πότε πρέπει να προβεί σε σύλληψη βάσει αποδείξεων και λογαριασμών αυτοπτών μαρτύρων. Οι αξιωματικοί επιβολής του νόμου συνήθως έχουν μεγάλη διακριτική ευχέρεια όσον αφορά τις έρευνες και τις συλλήψεις τους και συχνά συνεργάζονται στενά με τους εισαγγελείς για να μετακινήσουν την υπόθεση μαζί.
Δικαστικό σύστημα
Τα τοπικά, κρατικά και ομοσπονδιακά δικαστήρια είναι οι τόποι όπου οι διαφορές και οι νομικές υποθέσεις ακούγονται ενώπιον ενός δικαστή και ίσως μιας κριτικής επιτροπής. Ο δικαστής θα χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του σχετικά με το νόμο για να εξασφαλίσει ότι η υπόθεση θα ακουστεί υπό δίκαιες και δίκαιες συνθήκες, καθώς ο κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί ένοχος. Οι εισαγγελείς επιδιώκουν να αποδείξουν την ενοχή των κατηγορουμένων, ενώ οι δικηγόροι υπερασπίζονται τις αποδείξεις ότι υπάρχει εύλογη αμφιβολία για την ενοχή του κατηγορούμενου. Σε μια αίθουσα του δικαστηρίου εξετάζονται αποδεικτικά στοιχεία, δίδονται μαρτυρίες και οι διαδικασίες καταγράφονται με μεγάλη λεπτομέρεια σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης του εν λόγω αδικήματος.
Διορθώσεις
Ο τομέας διορθώσεων του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης εργάζεται για την προστασία της κοινωνίας με την επιβολή κατάλληλων ποινών για τους παραβάτες και περιλαμβάνει τη φυλάκιση ή το χρόνο φυλάκισης, την απαγόρευση χορήγησης άδειας παραμονής ή τη δοκιμασία, καθώς και επιλογές αποκατάστασης ανοιχτών σε παραβάτες. Ο χρόνος φυλάκισης, ο οποίος συνίσταται σε σύντομες καταστάσεις περιορισμού σε μια τοπική εγκατάσταση, συνήθως προορίζεται για πρώτες παραβάσεις ή ελάσσονος σημασίας παραβιάσεις του νόμου, ενώ οι ποινές φυλάκισης είναι μακρύτερες περίοδοι φυλάκισης και μπορούν να διαρκέσουν μερικά χρόνια έως αρκετές δεκαετίες. Η δοκιμασία και η απαγόρευση είναι άλλες πτυχές του τμήματος διορθώσεων του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και οι δύο εργάζονται για να εξασφαλίσουν ότι ο δράστης δεν συνεχίζει να συμμετέχει σε μια εγκληματική ζωή.
